"Θέλω να εμπιστευτώ ξανά": η ιστορία της Μιχαέλας.

   Νιώθω πολύ τυχερή που με υιοθέτησαν δύο υπέροχοι γονείς, οι οποίοι είχαν πάντα πολύ υπομονή και μου έδωσαν πολύ αγάπη. Το πρόβλημα με την καχυποψία και την έλλειψη εμπιστοσύνης ξεκίνησε ήδη από την παιδική μου ηλικία, στο σχολείο και αργότερα ενισχύθηκε στην εφηβεία και στις σχέσεις μου με τους φίλους μου. Στο σχολείο υπήρχε μια ομάδα παιδιών που χτυπούσαν, πείραζαν και κοροϊδεύαν τα άλλα παιδιά και οι δάσκαλοι, ενώ το γνώριζαν, δεν έκαναν τίποτα. Οπότε, επειδή δεν μπορούσα να μην αντιδρώ, έμπλεκα σε καυγάδες μαζί τους για να υπερασπιστώ τα παιδιά και να σταματήσουν να τα πειράζουν. Έπρεπε όμως να είμαι πολύ προσεκτική ώστε τα παιδιά που ασκούσαν τη βία να μην με βρουν κάπου εκτός σχολείου και με δείρουν. Το πρόβλημα ενισχύθηκε στην εφηβεία μου που βρισκόμουν εμπλεκόμενη σε διάφορα γεγονότα, ενώ εγώ δεν παρευρισκόμουν καν εκεί, σαν να ήμουν το εξιλαστήριο θύμα. Έτσι, αποφάσισα να απομονωθώ αφού πλέον δεν μπορούσα να εμπιστευτώ κανέναν.

  Μετά από 3 χρόνια, αποφάσισα να κάνω μια δοκιμή και να γυρίσω πάλι στη ζωή και τη καθημερινότητά της. Παντρεύτηκα και τότε άρχισαν πάλι τα προβλήματα. Τώρα προσπαθώ να μην χάσω τον έλεγχο. Έτσι ζήτησα βοήθεια από ειδικό ψυχικής υγείας. Παρά την αρχική μου αντίσταση στη λήψη φαρμακευτικής αγωγής, τώρα πλέον καταλαβαίνω ότι δεν μπορώ να αντιμετωπίσω και να ελέγξω τα συναισθήματα μου μόνη μου και μπορώ να δεχτώ να λάβω φαρμακευτική υποστήριξη, σε συνδυασμό με τη ψυχοεκπαιδευτική υποστήριξη. Θέλω απλά να εμπιστευτώ ξανά…

Μιχαέλα